Flying home for Christmas!

M’n laatste week in Uganda is aangebroken! Althans, dat hoop ik, want British Airways gaat waarschijnlijk staken op de dagen dat ik terug reis. Ben benieuwd!

Rond 5 december kreeg ik een paar mailtjes waaruit ik kon opmaken dat jullie het zielig vonden dat ik dit jaar zonder de goedheiligman moest doen. Maar niet getreurd: de Nederlandse Ambassade had een groots feest georganiseerd, compleet met een over het Victoriameer arriverende Sint, vier zwarte pieten, pepernoten en een stukje chocoladeletter. En natuurlijk een heleboel in Uganda wonende Nederlandse kids;)… Ondertussen heerst er in Kampala een kerstsfeer: hier en daar hoor je kerstmuziek, de grote supermarkt ligt vol met allerlei afschuwelijk kitsche kerstversiering en de ziekenhuisafdelingen worden zo leeg mogelijk gemaakt. Men zegt dat je in deze dagen voor kerst extra moet oppassen voor zakkenrollers: iedereen wil wat extra’s met kerst… Ik gok dat er met de kerstdagen zelf weinig mzungu’s in Kampala zijn, veel mensen vliegen terug naar eigen land en de rest zoekt een rustige omgeving op om de kerst met vrienden te vieren.

Afgelopen weekend heb ik genoten van de prachtige Ugandese natuur. Vrijdagochtend vroeg ben ik met een Spaanse huisgenoot op de bus gestapt richting Kasese, in het Westen van Uganda. We hebben een andere huisgenoot bezocht, die daar tijdelijk met een project in het Queen Elizabeth’s National park bezig was. Vrijdagavond hebben we genoten van een heerlijke Ugandese maaltijd, met matoke, een salade en jawel… sprinkhaan! Mjammie! Voor zaterdag hadden we via een hotel iemand gevonden met een 4-wheel-drive, die ons de hele dag heeft rondgereden. Supermooi, veel buffalo’s gezien, impala’s, Ugandan kob’s, een grote kudde olifanten met een heleboel jonkies, vijf leeuwen, veel vogels en nog veel meer. Heerlijk! ’s Avonds zijn we per matatu naar Fort Portal gereden, en dat was absoluut de meest afschuwelijk rit tot nu toe. Toen we vertrokken was het nog licht (en konden we prachtig de Rwenzori Mountains zien, zelfs met eeuwige sneeuw!), maar na een half uur was het donker. Daar had de chauffeur kennelijk geen moeite mee, met 120-130 km/uur scheurde hij over de bochtige wegen, met veel voetgangers langs de weg. Een goed moment om te starten met bidden, volgens mijn niet-christelijke huisgenoot…. Zondagochtend hebben we in Kibale-forest de chimpansees gezien!!! Twee uur lang hebben we ze geobserveerd, prachtig, ze waren zo dichtbij!! Daarna zijn we per bus weer terug gereden naar Kampala. Prachtige muziek op m’n MP3-speler zorgde voor een beetje zondag-gevoel.

Deze week staat een beetje in het teken van afscheid nemen. Taart bakken voor m’n laatste dag in Mulago, bedankkaartjes schrijven, bij mensen eten die in hier ontmoet heb, de laatste interviews houden, proberen mails te sturen (de laatste paar weken had ik maar weinig internet. Elke keer viel de stroom uit, of was er geen netwerk…), en proberen een beetje na te denken over alles wat ik hier meegemaakt heb. Heel erg veel! Concluderend was het een top-ervaring, ik heb er heel veel van geleerd, over mezelf, over Afrika, over palliatieve zorg… Teveel om hier eventjes neer te zetten.

Dit jaar verstuur ik geen kerstkaartjes, dus bij deze: alvast heel goede en fijne kerstdagen gewenst en een gelukkig Nieuwjaar!

Liefs, Willemien